[ad_1]
سال ۱۹۳۶ و موتور دیزل اسکانیا
این روند که موتورهای دیزلی در ابتدا محبوب نبودند، یک حقیقت در تاریخ این پیشرانه هاست. در دهه سوم قرن پیش بود که امتیازات این پیشرانه ها بر همگان معلوم شد و این موتورها کم کم جای خود را در دنیای سنگین وزن ها و سپس خودروهای سواری پیدا کردند. اسکانیا فعالیت خود را پیشرانه های دیزلی از سال ۱۹۳۶ آغاز کرد اما پیدایش این کمپانی به سال ۱۸۹۱ و تاسیس شرکت vabis باز می گردد. در سال ۱۸۹۷ اولین خودروی این شرکت که اولین خودروی کاملا سوئدی نیز شناخته می شود، معرفی شد و ۳ سال بعد، وابیس به ساخت دوچرخه نیز روی آورد.
از اولین کامیون شهری تا اولین کامیون بی دماغ
اسکانیا تا سال ۱۹۴۴ به ساخت اتوبوس و کامیون مشغول بود. با این تفاوت که ساخته های باری این شرکت بیشتر مناسب مناطق بیرون شهری و البته با ویژگی های جنگی بود. در این سال اولین کامیون مناسب تردد در شهر از سوی این شرکت ارائه شد که یک نمونه دومحوره با موتور ۴ سیلندر ۹۰ اسب بخاری به نام L10 بود.
مدل L10
موفقیت های کامیون های ساخت اسکانیا به قدری زیاد بود که تا سال ۱۹۵۱ نزدیک به یک سوم از تولیدات این شرکت به ۱۹ کشور دیگر صادر می شدند. این رویه باعث افزایش تمرکز مدیران اسکانیا روی تولید خودروهای باری شد تا جایی که در سال ۱۹۵۶ سهم خودروهای صادراتی به نصف مجموع تولیدات رسید و اسکانیا را مجاب کرد تا یک سایت تولیدی در کشور برزیل تاسیس کند. اسکانیا در سال ۱۹۶۳ اولین کامیون بی دماغ خود را معرفی کرد که LB76 نام داشت و در نسخه کشنده نیز روی خط تولید رفت.
مدل LB76
در سال ۱۹۶۹ اولین موتور V8 اسکانیا روی سری LB140 با ۱۴٫۲ لیتر حجم، مجهز به توربوشارژر و خروجی ۳۵۰ اسب بخاری در کنار گشتاور ۱۲۴۵ نیوتن متری قرار گرفت. این کامیون که با نام super 140 شناخته می شد باعث شد تا امروز، اسکانیا با نام king of the road یا سلطان جاده شناخته شود. این پیشرانه تا چندین سال قوی ترین موتور تولید انبوه جهان بود.
مدل LB140
ورود به دنیای مدرن تر
دهه ۸۰ میلادی، سرعت روند رو به توسعه خودروها از نظر الکترونیک، رفاه سرنشینان و راننده ایمنی، بازده موتوری و فنی و.. افزایش چشمگیری پیدا کرد. اسکانیا در سال ۱۹۸۰ اقدام به معرفی سبد تولیدات باری خود به صورت کامل کرد که در این بین کشنده های دوربرد، میان برد و کوتاه برد را در کنار کامیون دماغ دار خودش به روی خط تولید برد و نام آن را سری ۲ گذاشت. این سری ها بعدا با نام GPRT به طور کلی شناخته شدند که تا امروز نیز به همین نام معرفی می شوند با این تفاوت که سری T از سال ۲۰۰۵ از خط تولید کنار گذاشته شد. طراح سری ۲ اسکانیا، کمپانی معروف ایتال دیزاین و سرطراح آن یعنی جیورجیو جیوجیارو بود که هنوز هم خطوط این طراحی که اساس و اصالت کامیون های اسکانیا را از آن روز تشکیل داده اند می توان در محصولات فعلی این شرکت نیز مشاهده کرد.
سری GPRT
اسکانیا در سال ۱۹۸۷ اقدام به معرفی نسل سوم کرد که براساس خطوط طراحی نسل دوم بود. این کامیون ها دارای موتورهای ۹ لیتری، ۱۱ و در نهایت ۱۴ لیتری V8 بودند که توانایی تولید ۲۳۰ تا ۵۰۰ اسب بخار قدرت داشتند. این سری در سال ۱۹۸۸ عنوان کامیون برتر قاره اروپا را از آن خود کرد و در سال ۱۹۹۱ نیز کابین استریم لاین روی این سری معرفی شد. اتاق های استریم لاین دارای بادگیرها و لُپی های آیرودینامیک تری بودند که این بهبود طراحی باعث کاهش ضریب درگ بین ۱۲ تا ۱۵ درصد و در نهایت کاهش مصرف سوخت بین ۴ تا ۵ درصد می شد.
۴۰۰ اسب بخار در سال ۱۹۸۸
سری چهارم اسکانیا در سال ۱۹۹۵ رونمایی شد که حالا بیشتر از قبل اصول طراحی آیرودینامیک در آن پیاده شده بود. اسکانیا هنوز هم براساس طراحی نسل دوم محصولاتش پیش می رفت و شباهت نسل چهارم به نسل سوم بالا بود. این سری نیز مثل سری سوم اتاق سقف بلند تاپ لاین را داشت اما سری استریم لاین برای این نسل در نظر گرفته نشد و محصول دوربرد سری چهارم یک سال بعد یعنی در سال ۱۹۹۶، کامیون برتر سال اروپا نام گرفت.
موتورهای یورو ۴ در این سری معرفی شدند و اسکانیا اولین شرکتی بود که این پیشرانه ها را رونمایی کرد و توانست با کمک این اتفاق و در فاصله یک سال بعد نیز با معرفی موتور ۸ سیلندر ۱۶٫۴ لیتری خود به قدرت ۶۲۰ اسب بخار که عنوان قوی ترین کشنده را به سری R می داد، به مقام برترین کامیون سال ۲۰۰۵ برسد. درواقع رونمایی از این پیشرانه بود که باعث ایجاد رقابت بر سر قوی ترین موتور تولیدی دنیا بین شرکت های اروپایی شد که هر چند در یک بازه کوتاه، شرکت MAN با موتور ۶۸۰ اسب بخاری در راس قرار گرفت اما همیشه رقابت اصلی بین دو شرکت سوئدی ولوو و اسکانیا بود. بعد از این موتور، ولوو پیشرانه ۷۰۰ اسبی خود را در سال های بعد رونمایی کرد و سپس اسکانیا به سراغ موتور ۷۳۰ رفت و در نهایت با معرفی پیشرانه ۷۵۰ اسب بخاری از سوی ولوو، ندین سال است که در این رقابت دوتایی، جا به جایی رخ نداده است.
مدل R با قدرت ۶۲۰ اسب بخار
سری پنجم از محصولات باری اسکانیا در سال ۲۰۰۴ معرفی شدند که به عنوان یک سری بسیار موفق و پرفروش در تاریخچه این شرکت شناخته می شوند وبا کمی تغییرات تا سال ۲۰۱۶ روی خط تولید باقی ماندند. دراین سری برای اولین بار کامیون های تولیدی اسکانیا در هر رده ای با یک حرف نامیده شدند که سری های P برای کامیون های کوتاه برد، سری G برای میان بردها و سری R برای دوربردها به کار رفت. سری T نیز معرف سری دماغ دار این محصولات بود که در سال ۲۰۰۶ با این دماغ که دلیل محصولات بود که در سال ۲۰۰۵ با این دلیل که بازار خوبی برای این خودرو دیگر وجود ندارد، برای همیشه کنار گذاشته شد.
سری T
این پیشتازی اسکانیا در رونمایی از سری پیشرانه های یورو ۵ در سال ۲۰۰۷ نیز وجود نداشت و با معرفی نمونه ۷۳۰ اسب بخاری از سری موتورهای V8 خود در کنار بهینه سازی هایی که روی سری R به منظور کاهش مصرف سوخت و افزایش راحتی های راننده انجام گرفته بود، توانست به عنوان کامیون برتر سال ۲۰۱۰ نیز برسد.
۷۳۰ اسب بخار
پیشقراولی اسکانیا در ساخت موتورهای جدیدتر بازهم ادامه یافت و این شرکت در سال ۲۰۱۱ اقدام به رونمایی از موتورهای یورو ۶ خود کرد هر چند که اولین شرکتی که محصولات جدیدش را با این پیشرانه ها به بازار فرستاد، مرسدس بنز بود. نیاز بازار و عدم معرفی نسل جدید از محصولات اسکانیا باعث شد تا این شرکت دوباره بعد از ۲۲ سال کابین های استریم لاین خود را معرفی کند. در این کابین که با اندک تغییراتی، آیرودینامیک بهتری به دست آمده بود، کاهش مصرف سوختی در حد ۸ درصد مشاهده شد.
مدل استریم لاین
سال ۲۰۱۶ در تاریخ اسکانیا سال مهمی بود چرا که در این سال هم ۱۲۵ سالگی این شرکت جشن گرفته شد، هم نسل جدید کامیون های اسکانیا بعد از ۱۲ سال معرفی شدند و هم این سری جدید توانست باز هم لقب کامیون برتر سال را برای اسکانیا به ارمغان آورد. روی این سری برای اولین بار در دنیای خودروهای سنگین، از ایربگ های پرده ای برای سرنشینان استفاده شد و همچنین در این نسل، سری S به عنوان کابین های بزرگ تر از سری R معرفی شدند.
ایربگ های پرده ای
در هفته های اخیر، اسکانیا از سری های XT به عنوان کامیون ها و کشنده های عمرانی و معدنی خود پرده برداری کرد و سری L به عنوان جدیدترین محصولی که کاربردهای شهری و سبک وزن دارد، در سبد تولیدات این شرکت قرار گرفت.
[ad_2]