[ad_1]
دهان شایع ترین نقطه ورود عفونت به بدن است. با این وجود تا همین اواخر پزشکان چندان به آن توجهی نمی کردند، اما اکنون آنها می گویند سلامت دهان را باید جدی تر گرفت. تقریبا هر عارضه پزشکی نمودهایی در دهان دارد. پژوهشگران دهان را «سیاهچاله» بدن هم خوانده اند زیرا راز بسیاری از مشکلات پزشکی در آن نهفته است.
بافت های اطراف دندان چطور بیمار می شوند؟
هر بار که شما غذا می خورید، ذرات غذا به دندان هایتان می چسبند. اگر روزانه مسواک نزنید و نخ دندان نکشید، این ذرات باکتری ها را به سوی خود جذب می کنند و پوشش نازکی روی دندان ها ایجاد می کنند که «پلاک» خوانده می شود. اگر حتی کمتر از یک هفته به دندان هایتان بی توجهی کنید، کلسیم در این پلاک ها رسوب می کند و به جرم دندانی تبدیل می شود که سخت تر است. جرم دندانی را بدون استفاده از ابزارهای دندان پزشکی نمی توان از روی دندان ها برداشت و به تدریج روی لثه ها که محافظ دندان ها هستند هم می نشیند.
میکروب ها به خون راه می یابند
شاید کم و بیش از این روند بیمار شدن لثه ها آگاه باشید، اما نکته ای که شاید ندانید این است که در مرحله بعد باکتری هایی که باعث قرمزی و تورم لثه ها شده اند، به خون راه می یابند و می توانند باعث ایجاد واکنش التهاب در نقاطی بسیار دورتر از دهان شوند. توجه داشته باشید که التهاب یک عامل عمده زمینه ساز برای بسیاری از بیماری های مزمن است. دچار بودن طولانی مدت به حتی اشکال خفیف تر التهاب لثه (ژنژیویت) می تواند در ایجاد بیماری قلبی- عروقی نقش داشته باشد. این تاثیر به خصوص هنگامی که فرد دارای سایر عوامل خطرساز برای بیماری قلبی است، می تواند خطرناک باشد.
آسیب جانبی ناشی از نادیده گرفتن بهداشت دهان و دندانتان به پیامدهای بد گسترده ای منجر می شود، از جمله بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت و حتی احتمالا اختلال نعوظ و بیماری آلزایمر. التهابی که تصور می شود زمینه ساز این بیماری ها باشد، اشکال متفاوتی به خود می گیرد. در مورد بیماری قلبی، باکتری های دهانی باعث آزادشدن گروهی از مولکول های التهابی در بدن به نام «سایتوکاین ها» می شوند که انعطاف پذیری و توانایی شل و سفت شدن رگ های قلبی را مختل می کنند.
سایتوکاین ها
دیابت و باکتری های دهانی
بیماری دیگری که کانون توجه پژوهش ها درباره رابطه میان مشکلات دهانی و بیماری های عمومی بوده، دیابت است. مجموعه ای از بررسی ها نشان داده اند که اگر شما بیماری لثه داشته باشید، با احتمال بیشتری ممکن است دچار دیابت شوید و هرچه وضع لثه های شما بدتر باشد، احتمال بروز دیابت بیشتر می شود. در این مواقع هم مولکول های التهابی آزاد شده در بدن به وسیله باکتری های دهانی با توانایی طبیعی بدن برای خارج کردن قند از خون تداخل می کنند. در نتیجه میزان قند خون بالا می رود و احتمال ایجاد پیش دیابت و در نهایت دیابت افزایش می باد.
ناتوانی نعوظی و التهاب لثه ها
بیماری لثه ها کارکرد جنسی مردان را هم تحت تاثیر قرار می دهد و بررسی ها نشان می دهند مردان دچار بیماری پریودنتال با احتمال ۳ برابر بیشتر ممکن است دچار ناتوانی نعوظی شوند. گرچه تجمع پلاک های مسدودکننده درون رگ های درون آلت تناسلی مرد ندرتا رخ می دهد، اما این رگ ها حساسیت بیشتری به محدود شدن جریان خون دارند. قطر رگ های درون آلت تناسبی حدود یک چهارم قطر رگ های کرونری قلب است. بنابراین از لحاظ نظری، آثار عروقی ناشی از بیماری پریودنتال باید زودتر از قلب در این قسمت ظاهر شود. گرچه هنوز شواهد پژوهشی قاطعی درباره تاثیر درمان بیماری لثه ها بر بهبود ناتوانی نعوظ وجود ندارد، اما توجه به این رابطه می تواند هنگام بررسی علل ناتوانی نعوظ سودمند باشد.
تاثیر بر بیماری های دیگر
بالاخره این احتمال وجود دارد که باکتری های دهانی روی مغز هم اثر بگذارند. در یک بررسی کوچک در سال گذشته پژوهشگران بریتانیایی گروهی از بیماران دچار زوال عقل از نوع آلزایمر را برای ۶ ماه پیگیری کردند و دریافتند افرادی که دچار بیماری لثه هستند نسبت به آنهایی که مشکلات لثه ندارند، با سرعتی ۶ برابر بیشتر دچار نقصان شناختی می شوند.
البته این موضوع را هم باید در نظر داشت که افرادی که مغزشان با سرعت بیشتری زوال پیدا می کند، با احتمال بیشتری ممکن است مسواک زدن دندان هایشان را فراموش کنند بنابراین در این مورد هم رابطه میان دهان و مغز دوطرف است.
[ad_2]