[ad_1]
دانشنامه علمی توتیا: سوفیا واستلر به یاد دارد که در سال چهارم ابتدایی همیشه بازوهایش را به بدنش میچسباند. او هرگز دوست نداشت دستش را برای جواب دادن به سوال در کلاس بالا ببرد. تعریق بیش از حد باعث میشد حلقهای از عرق در زیر بغلش پدیدار شود حتی وقتی که هوا گرم نبود. او تا زمانی که ۳۰ سالش نشده بود با پزشکان در مورد اینکه بازوهایش همیشه از عرق خیس است صحبت نکرده بود. پزشک او بعد از شنیدن مشکلش، با او در مورد «هایپر هیدروسیس» یا همان تعریق بیش از اندازه صحبت کرد و توضیح داد که این بیماری به تعرق غیرقابل پیشبینی و بیش از مورد نیاز بدن گفته میشود.
پیامدهای روانی تعریق
سوفیا که اکنون ۳۶ ساله است میگوید: «یکسری پیامدهای روانی هم وجود داشت که به همراه این بیماری آمد. من نمیدانستم که این مشکل ممکن است برای افراد دیگر هم اتفاق بیفتد. در آن زمان که کلاس چهارم ابتدایی بودم، سعی میکردم خودم را از چشم دیگران مخفی کنم و با خودم میگفتم این چه مشکلی است که برای من پیش آمده و فرد دیگری مشکل مشابه من را ندارد؟»
سوفیا واستلر که داوطلبانه در جامعه بینالمللی «هایپر هیدروسیس» حضور دارد، امیدوار است افراد بیشتری در مورد درمان تعریق بیش از حد اطلاع پیدا کنند و مثل خودش سالها به دنبال پزشکی تحصیلکرده نگردند تا کمکشان کند. افراد مبتلا به تعریق بیش از اندازه در ایالات متحده، بالای ۸ میلیون نفر تخمین زده شدهاند که تنها ۴۰درصد از این گروه این مشکل را با مشاور بهداشت و درمان در میان گذاشتهاند.
در این مطلب متخصصان پوست در مورد تعریف تعریق طبیعی صحبت میکنند و اینکه اگر بیش از اندازه عرق میکنید، چه کاری باید انجام دهید.
چرا بعضیها بیشترعرق میکنند؟
در واقع ۲ نوع «تعریق بیش از اندازه» وجود دارد: تعریق بیش از اندازه اولیه، که به خودی خود اتفاق میافتد و تعریق بیش از اندازه ثانویه که توسط برخی داروها یا برخی مشکلات پوستی زمینهای ایجاد میشود. در این مقاله به تعریق بیش از اندازه نوع اولیه پرداخته میشود. دکتر سلیس میگوید: «اکثر افرادی که مبتلا به تعریق بیش از اندازه هستند، ۴ برابر حالت طبیعی عرق میکنند. هر چند ممکن است این میزان بسیار بیشتر یا بسیار کمتر از این باشد. مشکل این است که آنها زمانی که بدن نیاز به خنک شدن ندارد هم عرق میکند. آن فرد میتواند فردی آرام، خونسرد و بدون استرس باشد اما باز هم بیش از حد عرق کند.» محققان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث این اختلال میشود اما پزشکان فکر میکنند شاید مشکلی بین ارتباط مغز با غدد عرقی وجود داشته باشد. به نظر میرسد که غدد عرقی افراد مبتلا به تعریق بیش از اندازه، حساستر از غدد عرقی افراد عادی است. این مشکل در برخی افراد موروثی است. ممکن است تعریق بیش از اندازه در بیشتر افراد یک خانواده وجود داشته باشد. بیش از دوسوم افراد مبتلا به این بیماری، افراد مبتلای دیگری نیز در خانوادهشان دارند و به نظر میرسد این مشکل از آغاز بلوغ شروع میشود.
چه مقدار زیاد محسوب میشود؟
برای تشخیص «هایپر هیدروسیس» لازم نیست کمیت تعریق را اندازه بگیریم، کافیاست بفهمیم تعریق بیش از اندازه، کیفیت زندگی بیمار را تا چه حد تحت تاثیر قرار داده است. یعنی ممکن است ۲نفر، یکی ۲برابر حد طبیعی و دیگری ۸ برابر حد طبیعی عرق کند ولی هر دوی آنها مبتلا به «هایپر هیدروسیس» باشند. در واقع به سادگی میشود گفت اگر بیش از حد به عرق کردن خود و راههای مقابله با آن فکر میکنید، به احتمال زیاد تعرق شما از حالت عادی بیشتر است. مثال: فردی که همیشه لباس تیره میپوشد و ۳ پیراهن یک شکل همراه خود به محل کارش میبرد تا با تعویض آنها تعریق بیش از اندازهاش را مخفی کند. بعضی از آنها حتی از حولههای کوچک برای مخفیکردن عرق زیربغلشان استفاده میکنند. آنها ممکن است یک شی مرطوب کنار دست خود بگذارند و به بهانه خیس بودن دستشان با همکارانشان دست ندهند!
و اما راه خلاصی
راههای زیادی برای درمان تعریق بیش از حد «هایپر هیدروسیس» وجود دارد. متخصصان پوست درمان را با تجویز ضد عرقها شروع میکنند. اگر این نسخه جواب نداد، پزشکان از درمان به وسیله امواج کوتاه الکتریکی روی مناطقی که غدد عرقی وجود دارد، استفاده میکنند. روش دیگر تزریق سم بوتولیسم یا همان «بوتاکس» در موضع است، هر دوی این موارد باعث بلوکه شدن سیگنالهای غدد عرقی میشود که عملکردشان تولید عرق است؛ زمان تکرار این درمان وقتی است که تعرق زیاد مجددا شروع شود. اگر این درمانها عمل نکنند، داروهایی وجود دارند که میتوانند عملکرد غدد عرقی را مختل کنند اما باید در نظر بگیرید که این داروها عوارض جانبی شدیدتری دارند. جراحی برای برداشتن غدد عرق یا قطع اعصاب غدد، از آخرین راههای علاج محسوب میشوند. به عنوان مثال خانم جوانی بود که تعریق زیاد در ناحیه زیربغل نداشت ولی از تعریق زیاد کف دست و پایش رنج میبرد، برای درمان تعریق زیاد کف دست این خانم از بوتاکس و برای کف پایش از امواج کوتاه الکتریکی استفاده شد. این خانم جوان میگوید: «من حالا میتوانم روزنامه بخوانم، میتوانم دست عزیزانم را در دست خود بگیرم و راکت تنیس را در دستم نگه دارم. شما نمیتوانید درک کنید که چقدر در طول روز به دستهایتان نیاز دارید. علاوه بر مزایای فیزیکی این کار، آزادی روانی هم خواهید داشت؛ گویی باری از روی دوشم برداشته شده است.»
[ad_2]