[ad_1]
در آغاز، اینترنت، جایی ایدهآلیستی بود و به نظر میرسید که همه در آن با هم مساویاند. اما دنیا بد عمل کرد و ما به صورت پیوسته اینترنت را بیشتر و بیشتر متمرکز کردیم و قدرت را از کاربران گرفتیم و به دست شرکتهای بزرگ دادیم و واقعیت ناگوار این است که ما اکنون دیگر نمیتوانیم این جریان را اصلاح کنیم، فقط میتوانیم چیزی که هست را کمتر هراسناک کنیم.
اینها پایه سخنان مؤسس پایریت بی-پیتر سونده- بودند که در همایشی در بوداپست بیان کرد.
به باور او مردم در شرایط حاضر بیشتر روی آنچه بعدا رخ خواهد متمرکز هستند، در صورتی که باید روی چیزی که همین حالا در حال رخ دادن است متمرکز شوند. آنها در مورد آینده دیجیتال هراسانگیز فردا نگران هستند، در صورتی که باید مواظب همین شرایط بد حاضر باشند.
سونده گفت که:
ما کنترل همه اطلاعات خودمان را به شخصی به نام مارک زاکربرگ دادیم. او بزرگترین دیکتاتور دنیاست، چرا که از سوی کسی انتخاب نشده است.
ترامپ به لطف اطلاعاتی که زاکربرگ پراکنده کرد، روی کار آمد. برای همین است که من معتقدم که ما از همین حالا در آن آینده تخیلی هراسانگیز هستیم.
برای اثبات متمرکز شدن اینترنت، سونده به خرید همه شرکتها و سایتهای مهم دنیا توسط پنج شرکت آمازون، گوگل، اپل، مایکروسافت و فیسبوک اشاره کرد.
او از مجازی شدن همه چیز نالان است و شکایت از این دارد که محصولات ما دیگر، محصولات واقعی نیستند و ما دوست داریم همه چیز را مجازی کنیم. اوبر، علی بابا و Airbnb مثالهایی در این مورد هستند.
انتقاد سونده این است که شرکتهای بزرگ، به جای اینکه اول نیازهای واقعی مردم را در نظر بگیرند، به سود خود میاندیشند.
سونده بر این باور است که اگر ما میخواهیم در ناکجاآبادهای تحت رهبری شرکتهای بزرگ زندگی نکنیم، باید بحثهای اخلاقی را به دنیای فناوری و مالکیت بیاوریم.
[ad_2]