[ad_1]
پروژه «مارس یک» توسط سازمانی به همین نام با هدف استقرار بشر روی سیاره سرخ با استفاده از ترکیبی از تکنولوژی های موجود و قابل استفاده در سراسر جهان آغاز به کار کرده است. این سازمان قصد دارد ماجراجویی چندین ساله خود را از طریق نمایش برنامه ای تلویزیونی از تمام لحظات این پروژه با تمامی جهان به اشتراک بگذارد. شرکت هلندی MarsOne ثبت نام اولیه از داوطلبان حضور در سفر بی بازگشت به مریخ را اواخر سال شمسی گذشته آغاز کرد.
ثبت نام
چرا مریخ؟
دلیل انتخاب مریخ آن است که پس از زمین، قابل سکونت ترین سیاره در منظومه شمسی محسوب می شود. خاک این سیاره حاوی آب است و هوای نسبتا مناسبی دارد؛ نور کافی خورشید امکان استفاده از پنل های خورشیدی را فراهم و لایه نازک جو نیز یک لایه محافظ در برابر پرتوهای کیهانی و نور خورشید ایجاد می کند. ریتم شبانه روز آن نیز شباهت زیادی به زمین دارد و هر روز در این سیاره ۲۴ ساعت و ۳۹ دقیقه و ۳۵ ثانیه است.
سفری بی پایان
افرادی که در فهرست نهایی ساکنان آینده مریخ قرار می گیرند، اطمینان دارند که هرگز به زمین باز نخواهندگشت؛ در این شرایط مریخ به سکونتگاه همیشگی و محل زندگی، کار و مرگ آنها تبدیل می شود. سفر به مریخ حدود هفت ماه به طول می انجامد.
این گروه در مدت حضور در تمرینات روی زمین و زندگی بر سطح سیاره سرخ در استخدام شرکت MarsOne خواهندبود. نخستین تجهیزات مورد نیاز برای احداث کلونی طی سال های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ میلادی به مریخ ارسال خواهدشد و در سال ۲۰۱۸ نیز یک مریخ نورد برای انجام تحقیقات تکمیلی راهی سیاره سرخ می شود.
«لانس دورپ» بنیانگذار شرکت MarsOne درباره این طرح گفت: نخستین گروه مسافران در سال ۲۰۲۳ راهی مریخ خواهندشد و باقی عمر خود را در کلونی ها های احداث شده روی سیاره سرخ سپری خواهندکرد. نوربرت کرافت از محققان سابق ناسا و مدیر پزشکی پروژه نیز اصلی ترین چالش پیش رو برای عملی شدن این طرح را نحوه تعامل و همکاری اعضا در طول سفر بسیار طولانی از زمین تا مریخ و پس از آن زندگی تا آخر عمر بر سطح سیاره سر عنوان می کند. دکتر جرارد هوفت، برنده جایزه نوبل و برایان انکه، مفسر موسسه تحقیقاتی ساوث وست، از مشاوران برجسته این پروژه هستند.
مشخصات سفر
براساس اعلام شرکت هلندی MarsOne، بیش از ۱۶۵ هزار درخواست برای سفر بی بازگشت به مر یخ تاکنون به ثبت رسیده است. پروژه سفر بی بازگشت به مریخ شامل انتقال تجهیزات و چند مریخ نورد برای احداث پایگاه اولیه جهت استقرار نخستین گروه از ساکنان آینده مریخ است.
شرایط زندگی
این نامزدها چند ماه تا دو سال در انزوا و در تاسیساتی شبیه سازی شده نگاه داشته می شوند تا نحوه پاسخ آنها به زندگی در فضای بسته همراه با سه نفر دیگر مورد بررسی قرار گیرد. طی این مدت فضانوردان تمرین های فیزیکی بسیاری انجام می دهند، چرا که طی هشت ماه سفر تا مریخ آنها نمی توانند دوش بگیرند و تنها از غذاهای خشک شده، کنسروی و فریزشده استفاده می کنند؛ از این رو سه ساعت در روز باید ورزش کنند تا بتوانند جرم ماهیچه های خود را حفظ کنند.
مراحل سفر
مرحله ۱- استفاده از ایستگاه فضایی بین المللی همراه با شرکایی همچون Space, Orbital ATK، Boeing و… به عنوان یک بستر آزمایشی جهت اثبات توانایی های اکتشافی در صنعت هوا و فضا؛ در حال حاضر نیز ما در حال همین مرحله هستیم.
مرحله ۲- این مرحله اندکی بلندپروازانه است؛ چرا که بین سال های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۵ تعداد ۶ آزمایش مهم انجام خواهدگرفت.
در ابتدا ناسا قصد دارد که سیستم جدید پرتاب موشک خود با نام SLS، به عنوان یک راکت ۱۰۰ متری را جهت رقابت با موشک های فضایی Satum V راه اندازی کند. اگر پرتاب فضاپیمای اورین با موفقیت آزمایش شد، آژانس فضایی ناسا راه اندازی تعداد ۵ سیستم از SLSها را ادامه خواهدداد.
یکی از آنان، به پرتاب فضاپیمای Europa Clipper و ماموریت کلیپر اروپا اختصاص دارد که طی آن آژانس فضایی ناسا، فضاپیمای مخصوص کلیپر را به قمر اروپا اعزام می کند. در این ماموریت، ناسا قصد دارد شانس وجود حیات در قمر یخی سیاره مشتری و اقیانوس زیرسطحی آن را مورد آزمایش قرار دهد. ۴ ماموریت دیگر، به منظور ساخت دروازه سفر به اعماق فضا اختصاص خواهدداشت. دروازه اعماق فضا (Deep Space Gateway) در مدار کره ماه و در مکانی بین زمین و ماه، به عنوان یک ایستگاه فضایی جدید راه اندازی خواهدشد. در این ماموریت، تعداد ۴ فضانورد به سر هم کردن قطعات آن در فضا کمک خواهندکرد. ویلیام گرستنمایر در مورد این دروازه فضایی می گوید:
از این دروازه می توان برای ماموریت های روباتیک یا انسانی جهت سفر به سطح ماه استفاده کرد. همچنین دروازه اعماق فضا، می تواند موجب تسهیل در سفرهای فراتر از کره ماه و سایر مقاصد منظومه شمسی شود.
مرحله ۳- آغاز عملیات سفر انسان به مریخ در ایستگاه فضایی ماه در سال ۲۰۲۷٫ سپس بین سال های ۲۰۲۸ یا ۲۰۲۹، تعداد ۴ فضانورد خوش شانس، ۴۰۰ روز را در داخل یک فضاپیمای لوله ای شکل و درحال گردش به دور کره ماه سپری خواهندکرد. این آزمایش به منظور اطمینان از عملکرد فضاپیمای مخصوص انتقال و عدم وجود مشکلات احتمالی برای سفر به مریخ خواهدبود.
مرحله ۴- سال ۲۰۳۰ و با فرض اینکه سیستم انتقال و خدمه هیچ مشکلی را احساس نکرده اند، آخرین سیستم پرتاب موشکی ناسا (SLS)، فضاپیما را همراه با سوخت و ۴ فضانورد، به سمت مریخ پرتاب می کند. آنان، اولین سفر انسان به مریخ را به گونه ای تاریخی رقم خواهندزد! در این پرواز که به مدت ۲ تا ۳ سال به طول می انجامد، فضانوردان بازدیدی از سیاره زهره و احتمالا یک اقامت کوتاه در مدار مریخ را تجربه خواهندکرد.
لازم به ذکر است که به محض ترک کردن فاصله بین زمین و ماه (آغاز ماموریت)، امکان خروج اضطراری تحت هیچ شرایطی برای فضانوردان وجود نخواهدداشت.
مرحله ۵- این مرحله، پس از اتمام ماموریت بوده و هنوز جزییات آن ناپیداست. در سال ۲۰۳۳ میلادی و با پایان ماموریت اولیه، آژانس فضایی ناسا قصد دارد ماموریت های روباتیکی و در نهایت، اعزام گروهی از انسان ها به سطح سیاره مریخ را عملی کند.
احساسات؟
با شرایط توصیفی، بسیاری گفته اند ترجیح می دهند یک پا نداشته باشند اما در چنین سفری قدم بگذارند و در سیاره ای سرد زندگی کنند و برای همیشه از دوستان و خانواده خود خداحافظی کنند!
مشکلات
اگر منتخبان نهایی به مریخ فرستاده شوند، باید در ابتدا از پروازی که هفت ماه طول خواهدکشید و فرودی که بسیار مشکل خواهدبود، جان سالم به در برند. همچنین باید از اثرات تشعشعات رادیواکتیو قوی در حین این سفر نیز در امان بمانند. با طی شدن این دو مرحله اگر زنده بمانند، سیاره ای خشک با میانگین دمای ۶۳- درجه و انتظار این فضانوردان آماتور است. جو مریخ هم به طور عمده از دی اکسید کربن تشکیل شده که برای انسان مضر است.
حضور ۷۰ ایرانی
در پی اعلام این فراخوان هزاران نفر از سراسر جهان برای حضور در این ماموریت اعلام آمادگی کرده اند که در بین آنها بیش از ۷۰ ایرانی نیز حضور دارند. سازمان خصوصی و غیرانتفاعی هلندی MarsOne با هدف ساخت سکونتگاه انسانی بر سطح سیاره مریخ تاسیس شده است؛ در سال ۲۰۱۱ اعضای بنیاد MarsOne گرد هم آمدند و برنامه استراتژیکی برای فرستادن انسان به مریخ تدوین کرده اند. این مسافران فضایی هرگز به زمین باز نمی گردند، آنها زندگی خود را در مریخ خاتمه می دهند.
شرایط بحرانی
این بلیت یک طرفه به مریخ ماموریت را ممکن می کند، هزینه را کاهش می دهد و از سوی دیگر باید درنظر گرفت که هنوز هیچ فناوری برای بازگشت به زمین از مریخ وجود ندارد. این شرکت اعلام کرده در حال حاضر به هیچ فناوری جدیدی برای فرود انسان روی مریخ نیازی نیست. بودجه پیش بینی شده برای این پروژه شش میلیارد دلار است که حدود ۶۶ درصد هزینه ها تنها به ارسال و فرود فضاپیمای حامل ساکنان مریخ اختصاص دارد.
فضای اختصاص یافته به هر فضانورد در داخل کپسول ها ۵۰ متر مربع است و ۲۰۰ مترمربع فضای داخلی نیز به اتاق خواب، محوطه کار، اتاق نشیمن و واحدهای پرورش گیاهان اختصاص یافته است. فضانوردان هنگام ترک محل سکونت خود و برای در امان ماندن از پرتوهای کیهانی باید از لباس های ویژه (Mars Suit) استفاده کنند.
مهم ترین چالش
محققان اصلی ترین چالش پیش رو برای عملی شدن این طرح را نحوه تعامل و همکاری اعضا در طول سفر بسیار طولانی از زمین تا مریخ و پس از آن زندگی تا آخر عمر بر سطح سیاره سرخ عنوان می کنند. گرانش مریخ که تنها ۳۸ درصد گرانش زمین است، چالش دیگری است که به احتمال قوی باعث تغییرات فیزیولوژکی بدن از جمله کاهش تراکم استخوانی، ضعف عضلانی و مشکلات گردش خون می شود. بیماری ها و مشکلات حاد پزشکی نیز در مریخ قابل درمان نیست؛ همچنین اگر لباس مخصوص فضانوردان در محیط خارج از کپسول ها صدمه ببیند، احتمال مرگ فرد وجود دارد.
ماموریت ارسال انسان به این سیاره می تواند حیات بالقوه در مریخ را نیز تهدید کند. هر انسانی که قدم بر سطح سیاره مریخ بگذارد، بیش از ۱۰۰ تریلیون میکروب به همراه خواهدداشت که می تواند ارگانیسم های احتمالی موجود در مریخ را نابود کند.
[ad_2]