استخوان بافتی زنده، رو به رشد و متغیر است و از این رو مانند سایر ساختارهای زنده به عناصری از قبیل مواد مغذی، اکسیژن، گرما و فشار نیازمند است. این عناصر بافت استخوان را قادر می سازد تا رشد کنند، سلولهای خونی مورد نیاز را هر چه بیشتر تولید کند، خودش را ترمیم و به عنوان دستگاه نگهدارنده ساختار بدن(دار بست) انجام وظیفه می کند.
بیشترین ترکیبات مورد نیاز برای ساخته شدن استخوانها نمکهای کلسیم (Calcium salt) و ماتریکس ساختمانی(ماده بنیادی) (Organic matrix) می باشد. کلسیم فراوانترین ماده معدنی موجود در بدن انسان هست. و به عنوان یک ماده شیمیایی برای حفظ ضربان طبیعی، تحریکات منظم عصبی و انقباض عضلانی ضروری می باشد. منیزیم، سدیم و پتاسیم نیز از دیگر مواد معدنی موجود در بدن می باشد . ماده بنیادی یک ساختار (چهارچوب) زنده می باشد. این ماده، شبکه پیچیده ای از تارهای کلاژنی (Collagen fibers) نیمه انعطاف پذیر و از زنجیره های مولکولهای پروتئینی ساخته شده است. خطوط مشبک تارهای کلاژنی، در عین حال که انعطاف پذیرند، باعث شکل گیری آن نیز می شوند. مجموعه ای از صفحات پهن و نازکی که در واقع همان نمکهای سدیم است روی خطوط مشبک تارهای کلاژنی را می پوشانند. درست به صورتی که با قرار گرفتن آجرها در کنار و روی یکدیگر دیوارهای خانه ساخته می شوند، کلسیم نیز لایه های زنده ساختار کلاژنی را به هم متصل کرده و پیوند می دهند. کلسیم ماده سختی هست که باعث ایجاد قدرت و استحکام ساختمان کلاژن می شود. ماده بنیادی به استخوان اجازه می دهد تا بدون اینکه بشکند به آرامی خم شوند. به عبارت دیگر، ماده بنیادی سبب انعطاف پذیری استخوان می شوند که این انعطاف پذیری را استحکان یا نیروی کششی (Tensile strength) می نامند. کلسیم سبب توانایی (مقاومت) استخوان در مقابل نیروهای فشاری (Compressive forces) می شود بدون اینکه باعث شکستگی آن می شود. بنابراین یک فرد سالم و فعال باید ترکیبات مناسبی از تارهای کلاژنی و کلسیم داشته باشند تا بتواند در برابر نیروی وزن بدن خودش زمانی که ایستاده است و همچنین در برابر ضربات و فشارهای مکرری که به هنگام حرکت بر بدنش وارد می شود، توان مقاومت را داشته باشد.