در مورد گوشی اسنشیال قبلا هم در «یک پزشک» برای شما نوشته بودم. اما حالا که گوشی عملا پیشفروش میشود و امیدوارم به مقدار لازم و یا قیمت مناسب وارد بازار ایران هم بشود، میخواهیم با توجه به مرورهایی که کارشناسان برایش نوشتهاند، یک بار دیگر این گوشی را بررسی کنیم.
صحبت از اسنشیال که میشود، بلافاصله یاد اندی روبین میافتیم. شخصی که در واقع یکی از خالقان اندروید بود. حالا او برگشته، این بار نه با یک نرمافزار، بلکه با اسنشیال. یک گوشی که میخواهد در حد یک پرچمدار باشد و البته قیمت یک پرچمدار را هم دارد (۷۰۰ دلار).
آگهی متنی میانمتنی:
برنامهریزی روزانه به شیوهٔ افراد موفق
و ثروتمند را بیاموزید (کتاب الکترونیک رایگان)
در عصری که همه گوشیهای برتر شبیه هم شدهاند، اسنشیال کوشیده، با کارهایی، متمایز به نظر برسد.
اسنشیال به جرأت جذابترین گوشی اندرویدی از نظر کیفیت بدنه است. به جای شیشه و فلز تکراری که سایر گوشیسازهای برتر استفاده میکنند، اسنشیال فریم تیتانیومی دارد و پشتش سرامیک پولیش شده است.
در جلوی گوشی، اسنشیال صفحه نمایش لبه تا لبه را دارد و البته آن بالا، جایی که دوربین جلو قرار دارد، یک شکاف قرار دارد.
همین جا اجازه بدهید من شک و تردید خودم را در مورد محبوبیت دراز مدت صفحات نمایش لبه تا لبه ابراز کنم. از نظر زیباییشناسی و ترغیب کاربر برای خرید گوشی، قطعا این صفحات نمایش خیلی مقبول هستند. اما از نظر کارایی چه؟
یعنی وقتی شما یک S8، آیفون ۸ یا همین اسنشیال یا نوکیا ۸ را خریدید و یک ماهی با آن کار کردید و چه بسا به دوستان خودتان هم فخر فروختید، بعد از آن صفحه نمایش گوشیتان همچنان جذاب خواهد بود؟
در نظر بگیرید که شما در حالات مختلفی گوشی را میگیرید و ممکن است گاهی برخورد انگشت شما با لبههای صفحه نمایش، تپ کردن برای کار با اپ، فرض شود و کارهای ناخواستهای انجام شود.
از آن سو، یک مشکل عمومی دیگر همین شکاف محل دوربین جلو است. الان هم اسنشیال و هم ظاهرا (طبق شنیدهها و درزهای اطلاعاتی) آیفون ۸، این شکاف را خواهند داشت.
حداقل در مورد اپهای اندروید، این شکاف، در هنگام کار با برخی اپلیکیشنها، مثلا اسنپچت، باعث بروز مشکلاتی میشود.
من خودم فکر میکنم اگر قرار باشد، این صفحات نمایش لبه تا لبه، خیلی بینقص باشند، باید کاملا لبه تا لبه باشند، چه از چپ و راست و چه از بالا و پایین. شاید در نسل بعدی گوشیهای لبه تا لبه، گوشیسازان تمهیدی بیندیشند، مثلا مثل برخی از گوشیهای هوشمند، کاری کنند که دوربین جلوی، به هنگام نیاز از لبه بالایی گوشی، بیرون بزند! اما راستش مسلما این کار مشکلات فنی و عملی زیادی خواهد داشت.
یکی از معیارهای ما برای انتخاب گوشی که در هنگام مرورهای اینترنتی، گاهی مورد غفلت قرار میگیرد، خوشدست بودن است. این چیزی است که تا وقتی عملا گوشی را در دست نگیرید، نمیتوانید در مورد آن قضاوت کنید و گاهی بسته به اندازه دست و سلیقه ما، قضاوتها متفاوت خواهند بود.
در مورد اسنشیال باید بگویم که گرچه گوشی خیلی خوب در دست جا میگیرد، اما احتمال سر خوردن آن از دست، کم نیست.
مسئله دیگر این است که طبق بررسیهای انجام شده، میزان باقی ماندن اثر انگشت روی بدنه زیاد است. بله! رنگ مشکی اسنشیال چیز دیگری است اما این مشکل را هم دارد.
میرسیم به یکی از مشکلات اسنشیال، دستکم در روزهای نخستی که باید به گوشی عادت کنید:
جای عجیب دکمه پاور در اسنشیال.
دکمه پاور تقریبا در وسط لبه راست قرار داده شده که خیلیها به این عادت ندارند.
اسنشیال حسگر اثر انگشت خود را در پشت قرار داده است. خوشبختانه این حسگر سریع است و کیفیت بالایی دارد، اما خیلیها دوست دارند، حسگر در جلوی گوشی باشد که با توجه به مد جدید گوشیهای لبه تا لبه و مشکل تکنیکی گنجاندن حسگر در صفحه نمایش، فعلا این خواسته آنها اجابت نمیشود.
و یک مشکل دیگر گوشی اسنشیال:
نداشتن جک هدفون . داشتن یک دانگل هدفون زمخت و بزرگ! تازه اسنشیال نه پورت USB-C و نه در جبه آن هدفون پیدا میکنید! اوه! ۷۰۰ دلار هم پولش را دادهاید!
وضوح صفحه نمایش USB-C 2560 در ۱۳۱۲ یعنی Quad HD است.
یکی از مزیتهای اسنشیال استفاده آن از اندروید خالص است. شما هنگام استفاده از اسنشیال حتی از پیکسل هم راحتتر هستید. چون هیچ خبری از نفاخافزارها نیست (ترجمه من از بلوت ویرها!)
و البته اسنشیال با داشتن پردازنده اسنپدراگون ۸۳۵ و ۴ گیگ رام و این اندروید خالص، باید بسیار روان باشد.
در مورد دوربین اسنشیال چه میتوانیم بگوییم؟
در پشت اسنشیال شما دوربینهای دوگانه به سبک همه پرچمدارهای فعلی دارید. یکی از آنها عکس رنگی و دیگری سیاه و سفید میگیرد و بعد الگوریتمهای دوربین گوشی، یک تون رنگ عالی برای عکسها انتخاب میکنند.
خب، خیلی از کاربرها اعتفاد دارند که رنگهای عکسهای آیفون آن زندگی لازم را ندارند، این دسته از کاربران که رنگهای سرزندهتر و غلیظتری را دوست دارند، احتمالا اسنشیال را دوست خواهند داشت. به علاوه به نظر میرسد که اسنشیال هنگام عکس گرفتن در نور کم، بسیار خوب عمل کند.
یک چیز بد:
علیرغم کیفیت قابل قبول عکسهای اسنشیال، باید بگوییم که این گوشی، گوشی سریعی هنگام عکسبرداری نیست. در حقیقت اگر شما به صورت پشت سر هم یا burst عکس بگیرید، گاهی گوشی اسنشیال شما فریز هم میشود!
البته اسنشیال گفته که این مشکل نرمافزاری را به زودی برطرف خواهد کرد.
در پشت گوشی اسنشیال پینهایی برای اتصال افزونههای سختافزاری قرار دارد. در شرایطی که هم گوگل با پروژه «آرا» و هم موتورولا، با قطعات ماژولار به جای نرسیدند، ارزیابی شخصی من این است که چیزهایی مثل دوربین ۳۶۰ درجه اسنشیال هم چیز موفقی از آب در نیایند. به خصوص وقتی که در نظر بگیریم که کسی که ۷۰۰ دلار برای این گوشی پرداخته، عملا پولی در حسابش نیست که برای یک چیز فانتزی که فقط گاهی مورد استفاده قرار میگیرد، بپردازد!
به نظر میرسد که خورههای واقعی اندروید، از اسنشیال خیلی خوششان بیاید و جزو کاربران موج اول اسنشیال شوند.
بعد دیگر همه چیز به قضاوت این کاربران، نوشتهها آنها و ویدئوهای مروری آنها در یوتیوب برمیگردد تا ببینیم موجهای دامنهدار خرید اسنشیال تشکیل خواهد شد یا اینکه اسنشیال با شکست در نخستین گام به محاقی ناامیدکننده خواهد رفت.