در این بخش شما را با ماساژ آشنا می کنیم. در اینجا بیشتر می خواهیم با پیشینه ی تاریخی ماساژ و کلیاتی در مورد آن آشنا شویم. ماساژ را اکثر ما دوست داریم چون به ما آرامش می دهد و ما را ریلکس می کند. براساس اسناد تاریخی، ماساژ قدیمیترین شکل درمان جسمی است که بشر به آن دست یافته است. حرکات ضربهای و مالشی بافت احتمالاً تکامل حرکات غزیزی است که در دیگر پستانداران مشاهده میشود.
تماس، ضربه و مالش پوست بخش جدانشدنی زندگی ماست. ما با این اعمال احساس و هیجانات خود را به دیگری انتقال میدهیم و با او ارتباط برقرار میکنیم و این تماس و مالش پوست به تدریج رسمیت یافت و به شکل ماساژ درآمد تا بدن را به حالت استراحت و آرامش درآورد. به تدریج با تکامل پزشکی، ماساژ به گروه روشهای درمانی وارد شده است واژه ماساژ از ریشه عربی مَس گرفته شده که به معنی فشار آرام است. بسیاری از تمدنهای باستان همچون چین، هند، عربستان، یونان، ایتالیا و مصر سیستم پیشرفته ماساژ خاص خود را به وجود آوردند. منابع بیشماری از این فرهنگها در دست است که نشان میدهد آنها ماساژ را برای هدفهای مختلف پزشکی به کار میبردند. مُبلّغ ماساژ درمانی در غرب فرانسویان بودند. آنان پس از بازگشت از چین در ابتدای سده نوزدهم، کونگ فو تائوتسه را – که نوشتههای پزشکی چینی است و به ۲۷۰۰ سال پیش از میلاد برمیگردد– به فرانسه بردند. از وقتی ماساژ با سیستم پزشکی درهم آمیخت، رواج بیشتری یافت. در سالهای اخیر، ترجمههایی تازه از ماساژ در چین به دست آمده است. در ایالات متحده آمریکا، نخستین بار پزشک جوانی به نام استیل به علت از دست دادن سه فرزند خود به درمانهای غیردارویی روی آورد و روی بیماران خود اقدام به درمان دستی کرد و نتایج مطلوبی به دست آورد. پس از او یکی از شاگردانش با ساده کردن روشهای او مکتب کارپوپراکتیک را به وجود آورد. در ایتدای سده نوزدهم در اروپا، نخستین بار پروفسور پرهنریک لینگ (۱۷۷۶-۱۸۳۹) در سوئد روش ماساژ سوئدی را ابداع و مؤسسه ماساژ را در استکهلم تأسیس کرد در کشور انگلستان فردی به نام سیریاکس روشهای مختلف دستورزی را به کار برد و کاریوپراکتیک را گسترش بخشید. در فرانسه، دکتر ماژنه، با مطالعه روشهای مختلف انگلیسی و آمریکایی و روشهای شرق و شمال آفریقا و تجارب شخصی خود مکتب مانیپولاسیون را ابداع و تکمیل کرد که آکادمی فرانسه و دانشکده پزشکی پاریس در سال ۱۹۷۱ آن را تأیید کرد و اکنون این رشته در دانشگاههای این کشور تدریس میشود. و فارغالتحصیلان آن در نقاط مختلف دنیا مشغول به کارند
به خاطر پیچیدگی اندامهای انسان، از رویکردهای متفاوتی برای درمان درد و اختلالات عملکردی استفاده میشود. برخی از این رویکردها عبارتاند از:
طب سنتی غرب
این دیدگاه از روشهای درمانی متفاوتی همچون درمان دارویی و جراحی بهره میگیرد. یکی از مشکلات طب سنتی برای درمان اختلالات عضلانی این بود که هیچ یک از آنها به طور اختصاصی روی عضله کار نمیکرد. بیماری که در بافتهای نرم خود احساس درد میکرد یا زمانی که این بافتها به درستی عمل خود را انجام نمیداد، به متخصصان پزشکی – مانند عصبشناسان، جراحان یا ارتوپدها و روماتولوژیستها – مراجعه میکرد و براساس نوع بیماری خود، یا داروها را مصرف میکرد یا به جراحیهای باز تن میداد.
استخوانشناسان
متخصصانی که بر روی استخوانها و مفاصل و دستکاری آنها کار میکنند.
کاریوپراکتورها
متخصصانی که بر روی درمان مفاصل به ویژه ستون مهرهها تمرکز دارند و معتقدند که وجود ناهنجاریها به دلیل قرار نگرفتن درست مهرهها است و این عامل بر روی ریشه اعصاب تغذیهکننده عضوها تأثیر میگذارد.
فیزیکال تراپها
متخصصانی که از تمرینات جسمانی و حرکتی برای درمان مفاصل و عضلات استفاده میکند. با وجودی که فیزیکال تراپها امروزه از بسیاری از پیشرفتهای تکنولوژی مانند آب درمانی، اولتراسوند و تحریکات الکتریکی عضلات بهره میگیرند. اما تمرین و حرکت را بیشتر ترجیح میدهند. آنان همچنین روی وضعیتهای حاد نظیر بازتوانی پس از عمل جراحی، صدمات یا ناهنجاریهای مادرزادی تمرکز دارند.