در مدت رشد جنین (قبل از تولد)، ساختارهای اولیه ای که بعد ها یه استخوان تبدیل می شود، از غضروف شفاف(هیالین) (Hyaline cartilage) تشکیل شده است. غضروف هیالین، بافت سخت و محکم و در عین حال انعطاف پذیری است که در ابتدا از تارهای کلاژن ساخته می شود.
در ابتدا دوره رشد و نمو جنینی، سلولهای غضروف هیالین به سرعت زیاذ می شود. بعدها سلولهای تشکیل دهنده بافت استخوانی (استئوبلاستها) (Osteoblasts) جایگزین آنها می شوند. سلولهای تشکیل دهنده بافت استخوانی موجب رشد و نمو ماده بنیادی کلاژنی می شود و سپس کلسیم به درون ماده بنیادی موجود زنده رسوب میکند و به موازات آن رگهای خونی در بافتها افزایش یافته و سبب تامین مواد مغذی و اکسیژن می شود. این بافتها که به عنوان غضروف هیالین شکل می گیرد و بعدها به استخوان تبدیل می شود و به آن استخوان درون غضروفی (Endochondral bone) گویند و ذخیره شدن و رسوب کلسیم به درون ماده بنیادی را استخوانی شدن (Ossification) می نامند
استخوان یکی از سختترین انواع بافت پیوندی و سختی آن بیشتر به یک ماده پلاستیکی شباهت دارند تا به یک سنگ، چون کاهش کلسیم آن را نرم می نماید و کاتیونهایی نظیر سرب، استرانسیم و رادیم جانشین کلسیم میگردد و سختی استخوان را از بین میبرد. استخوان نظیر دیگر بافتهای پیوندی، شامل ماده زمینهای و سلولهای بافت استخوانی می باشد. ماده زمینهای به دو صورت بیشکل و شکلدار موجود هستند.