[ad_1]
دانشنامه علمی توتیا – مرتضی یعقوبی: در هفته گذشته، انجمن بین المللی انرژی (IEA) اعلام کرد که برای اولین بار در تاریخ، ظرفیت تولید انرژی های تجدیدپذیر در نقاط مختلف کره زمین، از ظرفیت تولید انرژی های ناپذیر همانند ذغال سنگ و سوخت های فسیلی فراتر رفت.
اکنون و با توجه به چنین پیشرفت های تکنولوژیکی، مهندسان موفق به طراحی و تولید توربین های بادی پیشرفته و ایمنی شده اند که در ادامه قصد داریم به برخی از آن ها اشاره کنیم.
اولین توربین گردبادی جهان
این توربین خلاقانه توسط آتسوشی شیمیزو طراحی و تولید آن نیز بر عهده کمپانی Challenergy سپرده شده است. ایده ای خلاقانه که قادر است با استفاده از طوفان ها و گردبادهایی که در بسیاری از کشورها از جمله ژاپن بسیار شایع است، انرژی زیادی را تولید کند. به گفته شیمیزو، انرژی ذخیره شده در یک گردباد به اندازه ایست که در صورت مهار، می تواند انرژی کشوری همچون ژاپن را تا ۵۰ سال تامین خواهد کرد.
این توربین به گونه ای طراحی شده است که از مقاومت بسیار بالایی در برابر طوفان های سهمگین برخوردار است و تست های انجام شده در این رابطه نیز، امیدوارکننده بوده است. این طراح ژاپنی، در تلاش است تا بتواند با جذب سرمایه گذاران، این توربین ها را در مقیاس های بزرگ و به تعداد انبوه تولید و از گردبادها برای تامین انرژی کشورها استفاده کند.
توربین هیبریدی بادی-آبی
آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چگونه می توان در مناطقی که حتی یک نسیم هم نمی وزد، از طریق توربین های بادی انرژی تولید کرد؟ قطعاً توربین های معمولی از عهده انجام این کار بر نمی آیند، اما اخیراً پروژه و طرحی جدید از سوی دو شرکت Max Bogl Wind AG و GE Renewable Energy مطرح شده است که در آن، توربین های پره ای سنتی با تکنولوژی برق آبی آمیخته شده و منجر به تولید اولین منبع انرژی هیبریدی بادی-آبی شده است.
توربین بادی شناور هلیومی
اگرچه بسیاری از توربین های بادی جهان بر روی زمین و یا دریاها به صورت ثابت و محکم قرار گرفته اند، اما برخی ایده های خلاقانه در سال های اخیر منجر به تولید توربین هایی معلق در آسمان شده است؛ یعنی جایی که بادها با سرعت بیشتری حرکت می کنند.
اولین توربین هوایی جهان در سال ۲۰۱۴ و بر فراز منطقه Fairbanks آلاسکا، کار خود را آغاز کرد که با گاز هلیوم پر شده و در نگاه اول شبیه به یک بالن غول پیکر به نظر می رسد. این توربین توسط یکی از استارت آپ های موسسه MIT به نام Altaeros Energies طراحی و تولید شده و قادر است در فاصله ۳۰۰ متری زمین قرار گیرد و جریان باد را بین ۵ الی ۸ برابر بهتر از توربین های موجود بر روی زمین جذب کند.
در طی سال های اخیر و با توجه به گسترش استفاده از توربین های بادی، امنیت پرندگان به عنوان یکی از مهمترین دغدغه ها مطرح شد. از این رو، به منظور کاهش خطرات و آسیب های وارده به این پرندگان، مهندسان موفق به تولید توربین بدون پره ای به نام ورتکس شده اند که بیشتر به یک ستون بلند و باریک شبیه است تا یک توربین بادی.
از آن جایی که از هیچ پره ای در بدنه این توربین استفاده نمی شود، می تواند تعداد بسیار زیادتری از آن را در یک منطقه نصب کرد. به گفته شرکت سازنده، توربین بدون پره ورتکس، هزینه های تولید و نگه داری را به ترتیب تا ۵۳ و ۸۰ درصد در مقایسه با توربین های سنتی کاهش می دهد. ناگفته نماند که انرژی این توربین، از طریق لرزش در حین وزش باد حاصل می شود.
توربین بادی اینولاکس
این توربین بادی با طراحی نوآورانه خود می تواند تا ۶۰۰ برابر بیشتر از توربین های سنتی، انرژی تولید کند و با طراحی تونل مانند خود می تواند نسیم و بادهایی با سرعت کم در سطح زمین را جمع آوری و به سمت داخل توربین هدایت کند. سپس این بادها با سرعت زیاد از ژنراتورهای تعبیه شده درون این تونل عبور کرده و منجر به تولید انرژی می شوند.
یکی از قدیمیترین ایده های مطرح شده در این زمینه، توسط یک نظامی بازنشته ۸۹ ساله ارائه شد که هیچ تهدیدی برای پرندگان محسوب نمی شود. در سال ۲۰۱۲، ریموند گرین، ژنراتوری بادی تحت عنوان Catching Wind Power تولید کرد که قادر است جریان باد را توسط دستگاهی که همانند یک بلندگوی بزرگ به نظر می رسد، جمع آوری و سپس آن ها را به منظور انرژی بیشتر در توربین، فشرده کند. طراحی این توربین به گونه ایست که هیچ خطری را برای پرندگان به دنبال ندارد و می تواند جریان باد را بسیار ایمن تر از توربین های مرسوم، به خود جذب کند.
[ad_2]